• سالروز گرامیداشت حکیم عمر خیام گرامی باد


• نگراني مردم شوش از قبض برق صادر نشده


• از ٢٨ معلم نمونه و بسيجي شوش تجليل به عمل آمد


• روزارتباطات و روابط عمومي گرامي باد


• جزئیاتی منتشر نشده از اقدامات سردسته فرقه کیهانی


• وام های پیشنهادی جریان انحرافی به خبرنگاران


• 13 شاخص ‌جریان انحرافی نزدیک به دولت


• انجمن روزنامه نگاران پس از 9 ماه تعطیلی تشکیل جلسه داد


• چهره های برتر تئاتر شهرستان شوش در سال 1389


• صندوق حمایت از هنرمندان شوش تأسیس می گردد


• دومین گردهمایی گروه تئاتر اندیشه ی شهرستان شوش برگزار شد


• درباره فرزندان رهبر معظم انقلاب


• مواظب باشیم سید علی‌محمد باب دیگری ظهور نکند!


• زنگ خطر ؛ کاغذپارس هفت تپه در آستانه ی تعطیلی کامل به سر می برد


• جزئیاتی از فرقه گرایی جریان انحرافی


• اهداف مشترک مهدي هاشمي و آقاي منسوب به جريان انحرافي


• آفت‌های ساختمان پاستور!


• تربيت‌شدگان هنر سكولار!


• رقابتهای کشتی آزاد و فرنگی بین المللی جوانان جام شاهد (قزوین)


• دختر پيغمبر در شعر فارسى

ملت ایران سرفراز است كه مردانى را به جامعه تقدیم مى‏كند كه خود را وقف خدمت‏ به اسلام و مسلمین كرده بودند، و دشمنان خلق، گروهى را شهید نمودند كه براى مشورت در مصالح كشور گرد هم آمده بودند. ملت عزیز! این كودكان مدعى ‏مجاهدت براى خلق، گروهى را از خلق گرفتند كه از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق ‏بودند.»

از جمله شهیدان این فاجعه دردناك، شهید حجت‏الاسلام و المسلمین سیدمحمدكاظم دانش است. وى امام جمعه شوش، نماینده مردم شوش و اندیمشك ‏در مجلس شوراى اسلامى، عضو هیات تحریریه مجله مكتب اسلام، نویسنده و مترجمى‏فرزانه بود، كه سوگنامه حاضر به یاد او نگاشته شده است.
ولادت:
شهید دانش در ششم آبان 1318 در شهرستان ذرفول در خانواده‏اى روحانى‏دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وى از روحانیون بنام منطقه دزفول و اطراف آن ‏بودند. درباره پدر وى گفته‏اند او در شمار كسانى بود كه با انفاس قدسى خود و خدمات شایانى كه در راه تبلیغ و ارشاد مردم انجام داد، منطقه را احیا و معارف دینى را به میان آنان برد.
وى مبارزى با شهامت ‏بود و از جهاد با عوامل‏ ستمگر داخلى و خارجى، باكى نداشت. وقتى شاه مى‏خواست مسجد فعلى شهید دانش‏ در جنب حرم حضرت دانیال(ع) نبی در شوش را تبدیل به مهمانسرا كند، یك تنه در مقابل ‏متجاوزان ایستاد و نگذاشت این كار انجام گیرد.
او در مقابل خارجیان بظاهر باستان شناس كه با خود، فرهنگ خودباختگى را براى ایرانیان بویژه مناطق جنوبى‏كشور به ارمغان آورده بودند، نیز به مقابله فرهنگى پرداخت.
ایشان بسیار خداترس بود و كردار و گفتار دیگران را حمل بر صحت مى‏كرد و اهل‏ تجسس نبود. آن عالم ربانى با در اختیار داشتن «محضر ازدواج‏» مورد مراجعه ‏مردم بود و از این رهگذر به حل اختلافات و اصلاح ذات‏بین، همت داشت.
پدر شهید به اقامه نماز جماعت در مسجد محمدیه اندیمشك و مسجد جامع شوش و نیز رفع ‏نیازهاى دینى مردم اهتمام بسیار داشت.
تحصیلات
مادر شهید دانش، صاحب مكتب بود و به زنان و كودكان، قرآن و احكام‏ دینى مى‏آموخت. شهید دانش در دامان مادرى فاضله و پرهیزگار پرورش یافت و پیش‏ از رفتن به مدرسه، خواندن و نوشتن را با نبوغ ذاتى و استعداد سرشار خود فرا گرفت. و از آن‏رو كه آموخته‏هاى وى، به هنگام ورود به مدرسه، بالاتر از كلاس اول‏ و دوم بود، به كلاس بالاتر منتقل شد.
یكى از مسوولان آموزش و پرورش در آن روزگار مى‏خواست وى را همراه خود، به‏تهران ببرد تا از هوش فراوان وى، حداكثر استفاده صورت گیرد، ولى پدر وى ‏مى‏خواست او وارد جرگه روحانیت ‏شود.
ورود به حوزه علمیه دزفول
شهید دانش، پس از اتمام كلاس ششم، در سال 1330 وارد حوزه علمیه دزفول شد و به فراگیرى علوم دینى همت گماشت. وى در این دوران، گذشته از فراگیرى درسهاى حوزوى، به تبلیغ مى‏پرداخت و به رغم سن كم خود، منبر مى‏رفت. همسالان و همبازیهاى شهید، اینك دوست‏ خود را طلبه‏اى بسیار جوانی ‏مى‏دیدند كه براى مردم سخنرانى مى‏كرد و موجب اعجاب و تحسین همگان مى‏شد.
عزیمت‏ به حوزه علمیه قم:
شهید دانش در نوزده سالگى، در 1336 براى ادامه تحصیل‏ راهى حوزه علمیه قم شد و در درس امام خمینى (قدس سره) شركت جست. پیش از آن ‏او دوره سطح را در محضر آیات عظام مشكینى، سلطانى، نورى و فاضل به پایان‏ رسانده بود.
همسر شهید در این باره مى‏گوید: «وقتى من با وى در فروردین‏1343 ازدواج كردم، توسط شهید با امام خمینى آشناشدم. او به من مى‏گفت: آیت‏الله العظمى خمینى، اعلم مجتهدان است و تقلید ازاو، شایسته مى‏نماید.»
مبارزه سیاسى:
همسر شهید مى‏افزاید: «حجه‏الاسلام دانش در درس فقه و اخلاق امام شركت مى‏كرد و مبارزه سیاسى خود را از همان زمان آغاز كرد. او ضمن دانش‏پژوهى، براى تبلیغ و آگاه كردن مردم از اهداف امام، به مناطق مختلف از مرز شوروى گرفته تا مرز عراق مى‏رفت، و به‏ هر كجاى دیگر، كه امكان مبارزه با رژیم ستمشاهى بود، مى‏شتافت. شهید دانش در پوشش تشكیل كلاسهاى قرآن به مبارزه با ظلم و جهل مى‏پرداخت، و از این‏رو همواره ‏مورد تهدید و آزار ساواك بود و بارها تبعید و ممنوع‏المنبر گردید.»
‏مبارزه شهید از دهه چهل، آغاز شد و تا پیروزى انقلاب ادامه یافت. حجه‏الاسلام و المسلمین سید محمدكاظم دانش، بیانیه‏هاى انقلابى و نوارهاى سخنرانى‏ امام خمینى (قدس سره) را به مناطق مختلف مى‏برد و در اختیار مردم مى‏گذاشت.
وى‏ جزو موسسان گروه انقلابی «منصورون‏» بود و منزل خود را در اختیار آنان ‏مى‏گذاشت. همسر شهید دانش، رابط وى با مبارزان بود و پیامهاى مجاهدان انقلاب ‏را منتقل مى‏كرد. از شمار اعضاى این گروه، برادران: سید احمد و سید على آوایى ‏و سردار شهید «سید محمد جهان‏آرا» است. سردار غلامعلى رشید یكى از فرماندهان‏ ارشد فعلی سپاه نیز از اعضاى این گروه بود.
یكى دیگر از مبارزان منصورون، شهید«عزیز صفرى‏» است. وى موفق شد رئیس ساواك یزد را در بیمارستان به هلاكت ‏برساند. او با رشادت‏تمام و به رغم جراحات زیادى كه در اثر شكنجه در بدن داشت، هیچ كدام از انقلابیون را لو نداد و خود در سال‏ 1356 در ساواك به شهادت رسید.
شهید دانش با تهیه دستگاه تكثیر، اعلامیه‏هاى انقلابى را منتشر مى‏كرد. او این ‏دستگاه را مخفیانه در زیرزمین مدرسه آیت‏الله معزى دزفول قرار داده بود. شهید شیخ عبدالحسین سبحانی سبحانى، از مبارزان مذهبی دوران انقلاب با وى همكارى مى‏كرد.
وقتى ساواك پى به این كار برد و شهید سبحانى را دستگیر كرد، شهید دانش تنها كسى بود كه در زندان به ملاقات او مى‏رفت و كتابها و بیانیه‏هاى انقلاب را به ‏صورت مخفیانه در اختیار وى و دیگر مجاهدان قرار مى‏داد. او با عوض كردن روى ‏جلد كتابها و استفاده از عنوانهاى دیگر، كتابهاى سیاسى و مذهبى ممنوعه، مانند «انقلاب تكاملى اسلام‏» را كه گاه سه سال زندانى داشت، به مبارزان‏ مى‏رساند.
هنوز در منزل شهید دانش، رساله عملیه امام خمینى (قدس سره) با جلد رساله عملیه یكى از دیگر از مراجع وجود دارد.
شهید دانش در مبارزه، پیرو عقاید و مكتب اهل بیت (علیهم السلام) بود. ساواك بارها وى را مورد بازخواست قرار داد كه چرا وى به صورت غیر مستقیم و در پوشش، از شاه به عنوان یزید نام مى‏برد و امام خمینى (قدس سره) را همچون ‏امام حسین(ع) مى‏ستاید.
شهید حجه‏الاسلام دانش، براى آگاهى مردم از ظلم و ستم خاندان پهلوى، به شیوه‏هاى‏ مختلف متوسل مى‏شد. هنوز برخى از جوانان دزفول، اولین نمایشنامه مذهبى اجرا شده در مسجد نجفیه را به یاد دارند، كه در آن «سعید بن‏جبیبر» چگونه به ‏رویارویى با ظالمانى همچون «حجاج‏» پرداخته، جان خود را در راه عقیده وجهاد، نثار دین كرد.
فرزند شهید دانش خاطرات خود را از مبارزه پدر چنین بیان مى‏كند: «پدرم در دوران انقلاب در مسجد جامع شوش مشغول سخنرانى بود. نیروهاى امنیتى در بیرون ‏از مسجد مستقر شده بودند و منتظر بودند سخنرانى وى تمام شود و او را هنگام ‏خروج دستگیر كنند. وقتى سخنان شهید به پایان رسید، همه مردم او را احاطه‏ كردند و عمامه و عبا را از تنش درآوردند و از در پشتى مسجد به صورت ناشناس‏ او را خارج كردند. رئیس ساواك دزفول، همواره از او به عنوان مبارزى نام ‏مى‏برد كه پرونده‏اش سیاه است. ساواك بارها با تهدید یا تطمیع خواست، وى را از مخالفت و مبارزه دور كند، ولى هیچ گاه موفق نشد.»
سرتیپ دانش برادر شهید مى‏گوید: «از آن‏رو كه شهید با هوشیارى و كیاست رفتار مى‏نمود و سخن مى‏گفت، هرگز خبرچین‏هاى ساواك، نتوانستند علیه او گزارشى بدهند. سازمان امنیت از كادر رسمى و ثابت ‏خود خواسته بود، وى را تعقیب كنند و او را شبانه‏روز زیر نظر داشته باشند. یك بار كه او دستگیر شد، چون ساواك علیه وى هیچ مدرك قابل‏ قبولى نداشت، مجبور به آزاد كردن ایشان شد.»
سرتیپ دانش مى‏افزاید: «ساواك‏ به منظور اغوا و فریب وى، شهید را به بازدید از سد دز و كارخانه كاغذسازى‏ هفت‏تپه و صنعت قند و نیشكر برد. ساواك به خیال خود مى‏خواست ‏خدمات شاه را به ‏او نشان بدهد و چنان وانمود كند كه مردم و كشور در حال پیشرفت‏ به سوى تمدن ‏بزرگ است! ولى آن شهید با بیان شگردهاى استحمار و استعمار به افشاگرى ‏پرداخت.»
برادر شهید دانش می افزاید: «ساواك كه چاره‏اى پیش روى خود نمى‏دید، همسر شهید را كه براى ‏خواهران تبلیغ مى‏كرد به دزفول تبعید كرد، تا حجهت الاسلام دانش مجبور به خروج ‏از شوش شود. او در بحبوحه انقلاب، همواره با رهبران انقلاب در ارتباط بود و بارها به ملاقات آیت‏الله طالقانى چه در زندان و چه پس از آزادى رفت. شهیدحجت الاسلام دانش، نماینده امام در منطقه بود و مبارزان را رهبرى مى‏كرد.»
مسافرت به خارج از كشور:

حجت‏الاسلام و المسلمین دانش، براى آگاهى از اوضاع‏مسلمانان به كشورهاى مصر، سوریه، عربستان و لبنان رفت. ره‏آورد او از این ‏سفر، كتابهاى ارزشمندى بود كه ترجمه و انتشار یافت، و از آن‏رو كه ساواك به‏وى اجازه هیچ‏گونه فعالیت فرهنگى را نمى‏داد، وى براى گرفتن مجوز انتشار، از نام مستعار «كاظم ابوعالى‏» استفاده كرد.
مبارزه با گروههاى الحادى:

شهید دانش، گذشته از مبارزه با رژیم ستمشاهى، به مبارزه به بهائیت پرداخت. او در اطراف قم، تهران و مناطق جنوب به این كار اهتمام داشت. مناظره‏هاى وى با رهبران بهائى، زبانزد مردم بود و همگان شهامت و آگاهى دینى‏ او را مى‏ستودند.
شهید دانش با كمونیستها نیز به بحث و گفتگو مى‏نشست. او با در اختیار گذاشتن تربیون آزاد در مسجد زرگران دزفول، به مدعیان فرصت مى‏داد افكار و عقاید خود را مطرح ساخته، قضاوت را به مردم واگذارند. این شیوه، در ارتقاى بینش مذهبى مردم بسیار مؤثر بود.
مبارزه شهید با مكاتب انحرافى، آن‏چنان اوج گرفت كه رهبران گروههاى الحادى، حضور در مجلس او را تحریم كردند.
تبلیغ و منبر:
شهید دانش از طریق رابطهاى خود به تبلیغ مخفیانه در ارتش‏، همت گماشت. او با ارتباط با جمعى از درجه‏داران و سربازان، به افشاگرى‏ می پرداخت. نقش او در آگاه نمودن ارتشیان در جریان جنگ «ظفار» چنان ساواك را به خشم آورد، كه وى را سه سال ممنوع‏المنبر كرد. از این‏رو، شهید به صورت ‏ناشناس به تبلیغ و فعالیتهاى زیرزمینى در دزفول و اهواز پرداخت. وى به همراه‏خانواده خود راهى مرکز خوزستان شد و در یكى از منازل مدرسه آیت‏الله بهبهانى اهواز سكونت گزید.
همسر شهید دانش در این باره اظهار مى‏دارد: «برنامه‏هاى تبلیغى ‏شهید، بسیار جذاب و جوان‏پسند بود. وقتى از مجلسى به جاى دیگر مى‏رفت، جوانان‏ او را همراهى مى‏كردند، چون مشتاق بودند سخنان وى را بیشتر بشنوند و بیشتر با معارف ناب اسلامى آشنا شوند. از این‏رو شهید بسیار مطالعه مى‏كرد و دیر به منزل‏ مى‏آمد.»
وی می افزاید: «شهید با همه نشست و برخاست داشت. برخى او را از معاشرت با افراد هیپى و بیتل نهى مى‏كردند، ولى شهید دانش معتقد بود تا مرز حلال و حرام، باید با همه‏ رابطه داشت و بر همه، اسلام واقعى را عرضه كرد. اطلاعات و آگاهى او بسیار خوب‏و متناسب با روز بود، زیرا زبان عربى و انگلیسى را مى‏دانست و با استفاده ازعلوم و دانش روز، به نشر تعالیم اسلامى همت داشت.»
ترجمه و نویسندگى:

شهید دانش جزء هیات هفت نفره تحریریه مكتب اسلام و مسوول پاسخ به سوالات این مجله ‏بود. او همچون استاد مطهرى، براى آگاهى نوجوانان و جوانان به نگارش داستان‏ زندگى اصحاب پیامبر (ص) پرداخت. این داستانها، پس از چاپ در مكتب اسلام، با عنوان‏ «سیماى فداكاران‏» در دو جلد منتشر شد و در سالهاى پیش، كتاب سال شناخته‏ شد. گرچه او مى‏توانست فقط مقالات فلسفى، دیالكتیك و متافیزیك بنویسد، ولى‏ ترجیح داد مطالب همه‏فهم و خواص‏پسند، بنگارد و از این راه خدمت‏ بزرگى به اسلام ‏كند.
خدمات پس از انقلاب:

شهید دانش، پس از انقلاب مقیم شهر شوش شد و سرپرست‏كمیته انقلاب اسلامى گردید. او بنیانگذار سپاه پاسداران و كمیته امداد امام‏خمینى نیز بود.
او در شكستن اعتصابهاى پس از انقلاب كه به تحریك ضد انقلابیون انجام ‏مى‏گرفت، نقش بسیار فعالى داشت.
منطقه مرزى شوش، با تفاوتهاى قومى و گروهى ساكنان آن و تعصبهاى جاهلانه به‏جاى مانده از روزگار سیاه جهل و استبداد، وجود شخصى همچون او را مى‏طلبید تا بتواند همگان را به دور هم گردآورده، منطقه را با نقش محورى خود سامان دهد.از این‏رو ایشان، از سوى امام خمینى (قدس سره) به امامت جمعه شوش برگزیده شد.
شهید دانش در جمع‏آورى اسلحه‏هاى موجود در دست مردم كه در زمان انقلاب و هنگام تسخیر مراكز نظامى به دست آمده بود، نقش بسزایى داشت. همچنین او به‏ میان شیوخ منطقه مى‏رفت و اسلحه‏هایى را كه صدام به آنها براى جنگ با نظام‏ نوپاى جمهورى اسلامى داده بود، مى‏گرفت و در اختیار نیروهاى مدافع انقلاب ‏قرار مى‏داد.
در جریان بازدید از مناطق جنوب، وى از شیوخ تعهد مى‏گرفت علیه‏ نظام اسلامى، اقدامى نكنند و منطقه را به آشوب نكشانند. او در یكى از روزها كه براى سركشى به میان عشایر عرب رفته بود، با اینكه روزه بود، ولى از خوردن ‏افطار امتناع كرد و حاضر نشد بر سر سفره شیخ عشیره بنشیند، مگر اینكه او اسلحه‏هاى صدام را به وى بدهد و تعهد كند منطقه در آرامش باشد.
«صدام‏» براى سر شهید دانش جایزه تعیین كرده بود و عوامل نفوذى عراق همواره ‏مترصد ترور وى بودند. از این‏رو در یكى از بازدیدهاى شهید از پاسگاه مرزى، آن‏ پاسگاه توسط نیروهاى عراقى گلوله‏باران شد.
همسر شهید مى‏گوید: «به یاد دارم در بازگشت از یكى از مناطق، شهید به همراه ‏خود دسته‏هاى كلاشینكوف را كه هنوز سفید بود و حتى رنگ نشده بود همچون ‏بسته‏هاى هیزم به منزل آورد. چند گونى فشنگ نیز در میان این محموله بود.»
نمایندگى مجلس شوراى اسلامى:

شهید دانش در اردیبهشت ‏59، به خاطر درایت ‏سیاسى و خدمات تحسین‏برانگیز خود، از سوى مردم شوش و اندیمشك به نمایندگى مجلس شوراى‏اسلامى برگزیده شد.
شهید دانش همزمان با نمایندگى مجلس شوراى اسلامى، در ستاد جبهه و جنگ خدمت‏ مى‏كرد و هر پانزده روز، یك بار به جبهه مى‏رفت. با شهید چمران در ارتباط بود و نیز در بازگشت از جبهه، به حضور فرماندهان جنگ مى‏رسید و اوضاع را گزارش مى‏كرد.
وى عضو كمیسیون مسكن مجلس بود و در خدمات‏رسانى به جنگ‏زدگان بسیار تلاش مى‏كرد.
شهادت:
و سرانجام در شامگاه هفتم تیر 1360، همراه با شهید مظلوم آیت‏الله بهشتى و دیگر شهداى حزب جمهوری اسلامی به لقاءالله رسید.

گفتمان دینی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

خط مشی خبرگزاری شوش نیوز
مدیران خبرگزاری شوش نیوز
کیت اگزوز ریموت دار برقی
ارسال هوایی بار از چین
خرید از علی اکسپرس
الوقلیون

آرشيو پيوندهاي روزانه