• سالروز گرامیداشت حکیم عمر خیام گرامی باد


• نگراني مردم شوش از قبض برق صادر نشده


• از ٢٨ معلم نمونه و بسيجي شوش تجليل به عمل آمد


• روزارتباطات و روابط عمومي گرامي باد


• جزئیاتی منتشر نشده از اقدامات سردسته فرقه کیهانی


• وام های پیشنهادی جریان انحرافی به خبرنگاران


• 13 شاخص ‌جریان انحرافی نزدیک به دولت


• انجمن روزنامه نگاران پس از 9 ماه تعطیلی تشکیل جلسه داد


• چهره های برتر تئاتر شهرستان شوش در سال 1389


• صندوق حمایت از هنرمندان شوش تأسیس می گردد


• دومین گردهمایی گروه تئاتر اندیشه ی شهرستان شوش برگزار شد


• درباره فرزندان رهبر معظم انقلاب


• مواظب باشیم سید علی‌محمد باب دیگری ظهور نکند!


• زنگ خطر ؛ کاغذپارس هفت تپه در آستانه ی تعطیلی کامل به سر می برد


• جزئیاتی از فرقه گرایی جریان انحرافی


• اهداف مشترک مهدي هاشمي و آقاي منسوب به جريان انحرافي


• آفت‌های ساختمان پاستور!


• تربيت‌شدگان هنر سكولار!


• رقابتهای کشتی آزاد و فرنگی بین المللی جوانان جام شاهد (قزوین)


• دختر پيغمبر در شعر فارسى

ملت ایران سرفراز است كه مردانى را به جامعه تقدیم مى‏كند كه خود را وقف خدمت‏ به اسلام و مسلمین كرده بودند، و دشمنان خلق، گروهى را شهید نمودند كه براى مشورت در مصالح كشور گرد هم آمده بودند. ملت عزیز! این كودكان مدعى ‏مجاهدت براى خلق، گروهى را از خلق گرفتند كه از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق ‏بودند.»

از جمله شهیدان این فاجعه دردناك، شهید حجت‏الاسلام و المسلمین سیدمحمدكاظم دانش است. وى امام جمعه شوش، نماینده مردم شوش و اندیمشك ‏در مجلس شوراى اسلامى، عضو هیات تحریریه مجله مكتب اسلام، نویسنده و مترجمى‏فرزانه بود، كه سوگنامه حاضر به یاد او نگاشته شده است.
ولادت:
شهید دانش در ششم آبان 1318 در شهرستان ذرفول در خانواده‏اى روحانى‏دیده به جهان گشود. پدر و اجداد وى از روحانیون بنام منطقه دزفول و اطراف آن ‏بودند. درباره پدر وى گفته‏اند او در شمار كسانى بود كه با انفاس قدسى خود و خدمات شایانى كه در راه تبلیغ و ارشاد مردم انجام داد، منطقه را احیا و معارف دینى را به میان آنان برد.
وى مبارزى با شهامت ‏بود و از جهاد با عوامل‏ ستمگر داخلى و خارجى، باكى نداشت. وقتى شاه مى‏خواست مسجد فعلى شهید دانش‏ در جنب حرم حضرت دانیال(ع) نبی در شوش را تبدیل به مهمانسرا كند، یك تنه در مقابل ‏متجاوزان ایستاد و نگذاشت این كار انجام گیرد.
او در مقابل خارجیان بظاهر باستان شناس كه با خود، فرهنگ خودباختگى را براى ایرانیان بویژه مناطق جنوبى‏كشور به ارمغان آورده بودند، نیز به مقابله فرهنگى پرداخت.
ایشان بسیار خداترس بود و كردار و گفتار دیگران را حمل بر صحت مى‏كرد و اهل‏ تجسس نبود. آن عالم ربانى با در اختیار داشتن «محضر ازدواج‏» مورد مراجعه ‏مردم بود و از این رهگذر به حل اختلافات و اصلاح ذات‏بین، همت داشت.
پدر شهید به اقامه نماز جماعت در مسجد محمدیه اندیمشك و مسجد جامع شوش و نیز رفع ‏نیازهاى دینى مردم اهتمام بسیار داشت.
تحصیلات
مادر شهید دانش، صاحب مكتب بود و به زنان و كودكان، قرآن و احكام‏ دینى مى‏آموخت. شهید دانش در دامان مادرى فاضله و پرهیزگار پرورش یافت و پیش‏ از رفتن به مدرسه، خواندن و نوشتن را با نبوغ ذاتى و استعداد سرشار خود فرا گرفت. و از آن‏رو كه آموخته‏هاى وى، به هنگام ورود به مدرسه، بالاتر از كلاس اول‏ و دوم بود، به كلاس بالاتر منتقل شد.
یكى از مسوولان آموزش و پرورش در آن روزگار مى‏خواست وى را همراه خود، به‏تهران ببرد تا از هوش فراوان وى، حداكثر استفاده صورت گیرد، ولى پدر وى ‏مى‏خواست او وارد جرگه روحانیت ‏شود.
ورود به حوزه علمیه دزفول
شهید دانش، پس از اتمام كلاس ششم، در سال 1330 وارد حوزه علمیه دزفول شد و به فراگیرى علوم دینى همت گماشت. وى در این دوران، گذشته از فراگیرى درسهاى حوزوى، به تبلیغ مى‏پرداخت و به رغم سن كم خود، منبر مى‏رفت. همسالان و همبازیهاى شهید، اینك دوست‏ خود را طلبه‏اى بسیار جوانی ‏مى‏دیدند كه براى مردم سخنرانى مى‏كرد و موجب اعجاب و تحسین همگان مى‏شد.
عزیمت‏ به حوزه علمیه قم:
شهید دانش در نوزده سالگى، در 1336 براى ادامه تحصیل‏ راهى حوزه علمیه قم شد و در درس امام خمینى (قدس سره) شركت جست. پیش از آن ‏او دوره سطح را در محضر آیات عظام مشكینى، سلطانى، نورى و فاضل به پایان‏ رسانده بود.
همسر شهید در این باره مى‏گوید: «وقتى من با وى در فروردین‏1343 ازدواج كردم، توسط شهید با امام خمینى آشناشدم. او به من مى‏گفت: آیت‏الله العظمى خمینى، اعلم مجتهدان است و تقلید ازاو، شایسته مى‏نماید.»
مبارزه سیاسى:
همسر شهید مى‏افزاید: «حجه‏الاسلام دانش در درس فقه و اخلاق امام شركت مى‏كرد و مبارزه سیاسى خود را از همان زمان آغاز كرد. او ضمن دانش‏پژوهى، براى تبلیغ و آگاه كردن مردم از اهداف امام، به مناطق مختلف از مرز شوروى گرفته تا مرز عراق مى‏رفت، و به‏ هر كجاى دیگر، كه امكان مبارزه با رژیم ستمشاهى بود، مى‏شتافت. شهید دانش در پوشش تشكیل كلاسهاى قرآن به مبارزه با ظلم و جهل مى‏پرداخت، و از این‏رو همواره ‏مورد تهدید و آزار ساواك بود و بارها تبعید و ممنوع‏المنبر گردید.»
‏مبارزه شهید از دهه چهل، آغاز شد و تا پیروزى انقلاب ادامه یافت. حجه‏الاسلام و المسلمین سید محمدكاظم دانش، بیانیه‏هاى انقلابى و نوارهاى سخنرانى‏ امام خمینى (قدس سره) را به مناطق مختلف مى‏برد و در اختیار مردم مى‏گذاشت.
وى‏ جزو موسسان گروه انقلابی «منصورون‏» بود و منزل خود را در اختیار آنان ‏مى‏گذاشت. همسر شهید دانش، رابط وى با مبارزان بود و پیامهاى مجاهدان انقلاب ‏را منتقل مى‏كرد. از شمار اعضاى این گروه، برادران: سید احمد و سید على آوایى ‏و سردار شهید «سید محمد جهان‏آرا» است. سردار غلامعلى رشید یكى از فرماندهان‏ ارشد فعلی سپاه نیز از اعضاى این گروه بود.
یكى دیگر از مبارزان منصورون، شهید«عزیز صفرى‏» است. وى موفق شد رئیس ساواك یزد را در بیمارستان به هلاكت ‏برساند. او با رشادت‏تمام و به رغم جراحات زیادى كه در اثر شكنجه در بدن داشت، هیچ كدام از انقلابیون را لو نداد و خود در سال‏ 1356 در ساواك به شهادت رسید.
شهید دانش با تهیه دستگاه تكثیر، اعلامیه‏هاى انقلابى را منتشر مى‏كرد. او این ‏دستگاه را مخفیانه در زیرزمین مدرسه آیت‏الله معزى دزفول قرار داده بود. شهید شیخ عبدالحسین سبحانی سبحانى، از مبارزان مذهبی دوران انقلاب با وى همكارى مى‏كرد.
وقتى ساواك پى به این كار برد و شهید سبحانى را دستگیر كرد، شهید دانش تنها كسى بود كه در زندان به ملاقات او مى‏رفت و كتابها و بیانیه‏هاى انقلاب را به ‏صورت مخفیانه در اختیار وى و دیگر مجاهدان قرار مى‏داد. او با عوض كردن روى ‏جلد كتابها و استفاده از عنوانهاى دیگر، كتابهاى سیاسى و مذهبى ممنوعه، مانند «انقلاب تكاملى اسلام‏» را كه گاه سه سال زندانى داشت، به مبارزان‏ مى‏رساند.
هنوز در منزل شهید دانش، رساله عملیه امام خمینى (قدس سره) با جلد رساله عملیه یكى از دیگر از مراجع وجود دارد.
شهید دانش در مبارزه، پیرو عقاید و مكتب اهل بیت (علیهم السلام) بود. ساواك بارها وى را مورد بازخواست قرار داد كه چرا وى به صورت غیر مستقیم و در پوشش، از شاه به عنوان یزید نام مى‏برد و امام خمینى (قدس سره) را همچون ‏امام حسین(ع) مى‏ستاید.
شهید حجه‏الاسلام دانش، براى آگاهى مردم از ظلم و ستم خاندان پهلوى، به شیوه‏هاى‏ مختلف متوسل مى‏شد. هنوز برخى از جوانان دزفول، اولین نمایشنامه مذهبى اجرا شده در مسجد نجفیه را به یاد دارند، كه در آن «سعید بن‏جبیبر» چگونه به ‏رویارویى با ظالمانى همچون «حجاج‏» پرداخته، جان خود را در راه عقیده وجهاد، نثار دین كرد.
فرزند شهید دانش خاطرات خود را از مبارزه پدر چنین بیان مى‏كند: «پدرم در دوران انقلاب در مسجد جامع شوش مشغول سخنرانى بود. نیروهاى امنیتى در بیرون ‏از مسجد مستقر شده بودند و منتظر بودند سخنرانى وى تمام شود و او را هنگام ‏خروج دستگیر كنند. وقتى سخنان شهید به پایان رسید، همه مردم او را احاطه‏ كردند و عمامه و عبا را از تنش درآوردند و از در پشتى مسجد به صورت ناشناس‏ او را خارج كردند. رئیس ساواك دزفول، همواره از او به عنوان مبارزى نام ‏مى‏برد كه پرونده‏اش سیاه است. ساواك بارها با تهدید یا تطمیع خواست، وى را از مخالفت و مبارزه دور كند، ولى هیچ گاه موفق نشد.»
سرتیپ دانش برادر شهید مى‏گوید: «از آن‏رو كه شهید با هوشیارى و كیاست رفتار مى‏نمود و سخن مى‏گفت، هرگز خبرچین‏هاى ساواك، نتوانستند علیه او گزارشى بدهند. سازمان امنیت از كادر رسمى و ثابت ‏خود خواسته بود، وى را تعقیب كنند و او را شبانه‏روز زیر نظر داشته باشند. یك بار كه او دستگیر شد، چون ساواك علیه وى هیچ مدرك قابل‏ قبولى نداشت، مجبور به آزاد كردن ایشان شد.»
سرتیپ دانش مى‏افزاید: «ساواك‏ به منظور اغوا و فریب وى، شهید را به بازدید از سد دز و كارخانه كاغذسازى‏ هفت‏تپه و صنعت قند و نیشكر برد. ساواك به خیال خود مى‏خواست ‏خدمات شاه را به ‏او نشان بدهد و چنان وانمود كند كه مردم و كشور در حال پیشرفت‏ به سوى تمدن ‏بزرگ است! ولى آن شهید با بیان شگردهاى استحمار و استعمار به افشاگرى ‏پرداخت.»
برادر شهید دانش می افزاید: «ساواك كه چاره‏اى پیش روى خود نمى‏دید، همسر شهید را كه براى ‏خواهران تبلیغ مى‏كرد به دزفول تبعید كرد، تا حجهت الاسلام دانش مجبور به خروج ‏از شوش شود. او در بحبوحه انقلاب، همواره با رهبران انقلاب در ارتباط بود و بارها به ملاقات آیت‏الله طالقانى چه در زندان و چه پس از آزادى رفت. شهیدحجت الاسلام دانش، نماینده امام در منطقه بود و مبارزان را رهبرى مى‏كرد.»
مسافرت به خارج از كشور:

حجت‏الاسلام و المسلمین دانش، براى آگاهى از اوضاع‏مسلمانان به كشورهاى مصر، سوریه، عربستان و لبنان رفت. ره‏آورد او از این ‏سفر، كتابهاى ارزشمندى بود كه ترجمه و انتشار یافت، و از آن‏رو كه ساواك به‏وى اجازه هیچ‏گونه فعالیت فرهنگى را نمى‏داد، وى براى گرفتن مجوز انتشار، از نام مستعار «كاظم ابوعالى‏» استفاده كرد.
مبارزه با گروههاى الحادى:

شهید دانش، گذشته از مبارزه با رژیم ستمشاهى، به مبارزه به بهائیت پرداخت. او در اطراف قم، تهران و مناطق جنوب به این كار اهتمام داشت. مناظره‏هاى وى با رهبران بهائى، زبانزد مردم بود و همگان شهامت و آگاهى دینى‏ او را مى‏ستودند.
شهید دانش با كمونیستها نیز به بحث و گفتگو مى‏نشست. او با در اختیار گذاشتن تربیون آزاد در مسجد زرگران دزفول، به مدعیان فرصت مى‏داد افكار و عقاید خود را مطرح ساخته، قضاوت را به مردم واگذارند. این شیوه، در ارتقاى بینش مذهبى مردم بسیار مؤثر بود.
مبارزه شهید با مكاتب انحرافى، آن‏چنان اوج گرفت كه رهبران گروههاى الحادى، حضور در مجلس او را تحریم كردند.
تبلیغ و منبر:
شهید دانش از طریق رابطهاى خود به تبلیغ مخفیانه در ارتش‏، همت گماشت. او با ارتباط با جمعى از درجه‏داران و سربازان، به افشاگرى‏ می پرداخت. نقش او در آگاه نمودن ارتشیان در جریان جنگ «ظفار» چنان ساواك را به خشم آورد، كه وى را سه سال ممنوع‏المنبر كرد. از این‏رو، شهید به صورت ‏ناشناس به تبلیغ و فعالیتهاى زیرزمینى در دزفول و اهواز پرداخت. وى به همراه‏خانواده خود راهى مرکز خوزستان شد و در یكى از منازل مدرسه آیت‏الله بهبهانى اهواز سكونت گزید.
همسر شهید دانش در این باره اظهار مى‏دارد: «برنامه‏هاى تبلیغى ‏شهید، بسیار جذاب و جوان‏پسند بود. وقتى از مجلسى به جاى دیگر مى‏رفت، جوانان‏ او را همراهى مى‏كردند، چون مشتاق بودند سخنان وى را بیشتر بشنوند و بیشتر با معارف ناب اسلامى آشنا شوند. از این‏رو شهید بسیار مطالعه مى‏كرد و دیر به منزل‏ مى‏آمد.»
وی می افزاید: «شهید با همه نشست و برخاست داشت. برخى او را از معاشرت با افراد هیپى و بیتل نهى مى‏كردند، ولى شهید دانش معتقد بود تا مرز حلال و حرام، باید با همه‏ رابطه داشت و بر همه، اسلام واقعى را عرضه كرد. اطلاعات و آگاهى او بسیار خوب‏و متناسب با روز بود، زیرا زبان عربى و انگلیسى را مى‏دانست و با استفاده ازعلوم و دانش روز، به نشر تعالیم اسلامى همت داشت.»
ترجمه و نویسندگى:

شهید دانش جزء هیات هفت نفره تحریریه مكتب اسلام و مسوول پاسخ به سوالات این مجله ‏بود. او همچون استاد مطهرى، براى آگاهى نوجوانان و جوانان به نگارش داستان‏ زندگى اصحاب پیامبر (ص) پرداخت. این داستانها، پس از چاپ در مكتب اسلام، با عنوان‏ «سیماى فداكاران‏» در دو جلد منتشر شد و در سالهاى پیش، كتاب سال شناخته‏ شد. گرچه او مى‏توانست فقط مقالات فلسفى، دیالكتیك و متافیزیك بنویسد، ولى‏ ترجیح داد مطالب همه‏فهم و خواص‏پسند، بنگارد و از این راه خدمت‏ بزرگى به اسلام ‏كند.
خدمات پس از انقلاب:

شهید دانش، پس از انقلاب مقیم شهر شوش شد و سرپرست‏كمیته انقلاب اسلامى گردید. او بنیانگذار سپاه پاسداران و كمیته امداد امام‏خمینى نیز بود.
او در شكستن اعتصابهاى پس از انقلاب كه به تحریك ضد انقلابیون انجام ‏مى‏گرفت، نقش بسیار فعالى داشت.
منطقه مرزى شوش، با تفاوتهاى قومى و گروهى ساكنان آن و تعصبهاى جاهلانه به‏جاى مانده از روزگار سیاه جهل و استبداد، وجود شخصى همچون او را مى‏طلبید تا بتواند همگان را به دور هم گردآورده، منطقه را با نقش محورى خود سامان دهد.از این‏رو ایشان، از سوى امام خمینى (قدس سره) به امامت جمعه شوش برگزیده شد.
شهید دانش در جمع‏آورى اسلحه‏هاى موجود در دست مردم كه در زمان انقلاب و هنگام تسخیر مراكز نظامى به دست آمده بود، نقش بسزایى داشت. همچنین او به‏ میان شیوخ منطقه مى‏رفت و اسلحه‏هایى را كه صدام به آنها براى جنگ با نظام‏ نوپاى جمهورى اسلامى داده بود، مى‏گرفت و در اختیار نیروهاى مدافع انقلاب ‏قرار مى‏داد.
در جریان بازدید از مناطق جنوب، وى از شیوخ تعهد مى‏گرفت علیه‏ نظام اسلامى، اقدامى نكنند و منطقه را به آشوب نكشانند. او در یكى از روزها كه براى سركشى به میان عشایر عرب رفته بود، با اینكه روزه بود، ولى از خوردن ‏افطار امتناع كرد و حاضر نشد بر سر سفره شیخ عشیره بنشیند، مگر اینكه او اسلحه‏هاى صدام را به وى بدهد و تعهد كند منطقه در آرامش باشد.
«صدام‏» براى سر شهید دانش جایزه تعیین كرده بود و عوامل نفوذى عراق همواره ‏مترصد ترور وى بودند. از این‏رو در یكى از بازدیدهاى شهید از پاسگاه مرزى، آن‏ پاسگاه توسط نیروهاى عراقى گلوله‏باران شد.
همسر شهید مى‏گوید: «به یاد دارم در بازگشت از یكى از مناطق، شهید به همراه ‏خود دسته‏هاى كلاشینكوف را كه هنوز سفید بود و حتى رنگ نشده بود همچون ‏بسته‏هاى هیزم به منزل آورد. چند گونى فشنگ نیز در میان این محموله بود.»
نمایندگى مجلس شوراى اسلامى:

شهید دانش در اردیبهشت ‏59، به خاطر درایت ‏سیاسى و خدمات تحسین‏برانگیز خود، از سوى مردم شوش و اندیمشك به نمایندگى مجلس شوراى‏اسلامى برگزیده شد.
شهید دانش همزمان با نمایندگى مجلس شوراى اسلامى، در ستاد جبهه و جنگ خدمت‏ مى‏كرد و هر پانزده روز، یك بار به جبهه مى‏رفت. با شهید چمران در ارتباط بود و نیز در بازگشت از جبهه، به حضور فرماندهان جنگ مى‏رسید و اوضاع را گزارش مى‏كرد.
وى عضو كمیسیون مسكن مجلس بود و در خدمات‏رسانى به جنگ‏زدگان بسیار تلاش مى‏كرد.
شهادت:
و سرانجام در شامگاه هفتم تیر 1360، همراه با شهید مظلوم آیت‏الله بهشتى و دیگر شهداى حزب جمهوری اسلامی به لقاءالله رسید.

گفتمان دینی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

خط مشی خبرگزاری شوش نیوز
مدیران خبرگزاری شوش نیوز
کیت اگزوز ریموت دار برقی
ارسال هوایی بار از چین
خرید از علی اکسپرس
قیمت پرده اسکرین
تشک طبی فنری
کاشی سازی

آرشيو پيوندهاي روزانه